Zondag 3 juni. Stranddag in Oliva.

Zondag 3 juni. Stranddag in Oliva.
Dat zat er dus eerst niet in. Na een rumoerige nacht met veel wind, regen en onweer blijft het de hele morgen regenen. Dit ondanks alle buienradars en weerplazas die droog en zonnig weer voorspellen. Maar ‘s middags klaart het gelukkig op me
Nu kunnen we toch nog naar het strand. 
Na het eten rijden we naar Oliva. We wandelen door het dorp. Hier en daar zijn wegen afgezet. Aan sommige huizen hangen doeken, bij een huis liggen groene blaadjes op de weg. Daar blijven we wachten. Het blijkt de jaarlijkse Corpus Christioptocht te zijn, die in veel plaatsen in Spanje rond Sacramentsdag door het dorp of de stad trekt. De overwinning op de Moren komt terug in de dansen die de kinderen laten zien, er lopen reuzen mee, en bij alle groepen is er de zelfde muziek, een trommel en een typisch Arabisch blaasinstrument. Verder lopen alle communicanten van dat jaar mee, in bruidsjurk en de jongens meestal in matrozenpakje. Als laatste komt de monstrans op een rijk versierde draagbaar. Daarachter de pastoor, de notabelen en de fanfare van Oliva. Wanneer de stoet voorbij is, lopen we binnendoor naar het kerkplein. Daar is de hele stoet ondertussen aangekomen en elke groep voert nog een keer zijn dans uit, dit allemaal tegelijk en samen mat de fanfare geeft dat een enorm kabaal. Ze spelen daarbij ook om het hardst. 
We lopen dan terug naar de auto. Onderweg komen we voorbij een aantal trappen. Het bord geeft aan dat het een park is op een heuvel, boven op ligt het kasteel van Oliva. Dat moeten we toch wel zien. Een heleboel trappen later, ongeveer 65 meter hoger zien we wat er over is van het kasteel. Niet veel. Het uitzicht is mooi, de klim is de moeite waard. 
Daarna de auto terugvinden en naar camping Kiko.